Onze producten
De interne verdeling van middelen gaat in onderwijsorganisaties dikwijls gepaard met problemen die voorkómen hadden kunnen worden. Discussies over de verdeling van schaarste zijn beladen en zij kosten, in een poging met alle betrokkenen tot overeenstemming te komen, vaak nodeloos veel tijd. En een oplossing wordt ook niet altijd gevonden.
Een evenwichtige verdeling van middelen is geen sinecure. Wij hebben in de afgelopen decennia een schat aan ervaring opgedaan met het actualiseren, aanpassen, ontwerpen en implementeren van verdeelmodellen, die kunnen bogen op een breed draagvlak, een duidelijk voorspellende waarde hebben, en zo relatieve rust in de organisatie kunnen brengen.
Parameters
Bij het (her)ontwerpen, maar ook bij het modificeren van toewijzings- en verdeelmodellen speelt de keuze van parameters een dominante rol. Hierbij komen tal van vragen naar voren. Welke factoren moeten we in ogenschouw nemen? Kunnen relevante data objectief worden verzameld? Dient het model (nieuwe) incentives te hebben, en zo ja welke? Wat is de relatie met de middelentoekenning op hogere bestuurlijke niveaus? Faciliteert het model (financiële) meerjarenplanning? Wordt gekozen voor geld of personeelsformatie etc. Antwoorden op deze vragen resulteren in een scala aan factoren die kunnen worden meegewogen, zoals bijvoorbeeld op facultaire niveau de volgende: in- en doorstroom van studenten, rendementen, gerealiseerde studiepunten, diploma’s, werkvormen, voorbereidingstijden, groepsgroottes, maar ook aantallen promoties, personeelsratio’s, de impact van overige geldstromen, opslagen, stimuleringsgelden e.d. En dat alles bij voorkeur gedifferentieerd naar aard van de faculteit, de opleiding of het type onderzoek. Bekende factoren die zelfs in sterk vergelijkbare situaties en afhankelijk van de cultuur van de organisatie zeer verschillend kunnen en moeten worden toegepast.
Wij ontwikkelen op en voor alle organisatieniveaus in universiteiten, hogescholen en andere onderwijsorganisaties modellen die de tand des tijds kunnen doorstaan.
Acceptatie
Mogelijk nog belangrijker dan het model zelf is de wijze waarop het binnen de organisatie landt. Omdat veel verdeelsystemen een complex karakter hebben, kan de middelentoekenning verworden tot een ver-van-ons-bed show. Voor de acceptatie van de uitkomsten, of het nu gaat om een aanpassing van het model of een volledig nieuwe opzet, is dat een slechte zaak. Randvoorwaarde voor een succesvolle invoering is dat diegenen bij het ontwerpen van het model betrokken worden, die ook met de gevolgen ervan te maken krijgen: bij de parameterkeuze en bij het tempo en de wijze van invoering. Het creëren van draagvlak – hoe breder, hoe beter – is immers essentieel voor de uiteindelijke acceptatie van de middelenverdeling zelf. Met deze procesmatige benadering zijn wij meer dan vertrouwd.
Wij staan garant voor de aanpassing, ontwikkeling en geslaagde invoering van een transparant verdeelmodel dat op een breed draagvlak in de organisatie mag rekenen. Dat brengt met zich mee dat de professionals, docenten en onderzoekers, zich kunnen concentreren op die taken waarin hun echte kracht ligt: het verzorgen van innovatief onderwijs en het verrichten van grensverleggend wetenschappelijk onderzoek.[/vc_toggle]
Benchmark
Een benchmark is, ideaaltypisch, een algemeen aanvaarde, best practice binnen een branche van organisaties waaraan elke organisatie in die branche zijn eigen prestaties en processen kan relateren. Bij benchmarking worden de prestaties en processen van organisaties in een branche vergeleken met behulp van specifieke indicatoren, en gerelateerd aan de voor elke indicator vastgestelde standaard of best practice.
Dit geeft elke organisatie de mogelijkheid om haar positie ten opzichte van andere organisaties in de branche te bepalen, een beter inzicht te krijgen in de dynamiek die de processen en prestaties van individuele organisaties in de branche beïnvloedt, en haar eigen processen bij te stellen ter verbetering van de prestaties.
Het hoger onderwijs kenmerkt zich door een grote gelijkvormigheid van bedrijfsprocessen. In dit licht bezien is het ontbreken van duidelijke benchmarks waaraan de individuele instellingen hun eigen processen en prestaties kunnen toetsen opmerkelijk. Als er al wordt gewerkt met indicatoren is dat meestal, omdat deze een bepalende rol spelen in de bekostiging van de instellingen. Wij zijn ervan overtuigd dat instellingen voor hoger onderwijs veel te winnen hebben bij benchmarks, en vooral bij het proces van benchmarking.
Voor benchmarking is wel het één en ander nodig. Er moeten voor elk bedrijfsproces indicatoren worden vastgesteld die voor alle instellingen eenduidig zijn, en vooral: er moet op uitgebreide schaal data worden verzameld en bewerkt. Dit alles vraagt om een methodische aanpak en om een grote precisie van werken. Wij hebben in de afgelopen jaren veel ervaring opgedaan met benchmarking in het hoger onderwijs, en kennen de weg door alle fases van het proces: branche-analyse, identificatie van benchmark-indicatoren, dataverzameling en data-analyse, en benchmarkbepaling.
Voor u als opdrachtgever kunnen wij zowel op instellingsniveau als op het niveau van faculteiten en instituten een benchmark uitvoeren. De opzet daarvan ontwikkelen wij uiteraard in goed overleg met u. En de resultaten geven u niet alleen per individuele organisatie een goed beeld van de positie in de branche, maar komen ook de kwaliteit en kwantiteit van de bedrijfsinformatie ten goede, zo leert onze ervaring.
Samengevat komt het erop neer dat wij u een set kengetallen aanleveren die voor de betrokken organisaties in onderling perspectief gelden, vergezeld van een analyse van deze kengetallen. Als achtergrondmateriaal geven we de vastgestelde parameters, waaraan de data beantwoordt, en een overzicht van de data zelf.[/vc_toggle]